SUNGAI Kok yang berwarna coklat mengalir tenang dari Myanmar melalui kawasan pergunungan di utara Thailand ke bandar Chiang Rai. Sejak sekian lama ia menjadi nadi kepada ribuan penduduk yang menetap di sekelilingnya termasuk beberapa puak pribumi seperti Lahu, Lisu, Karen, Hmong, Yao dan Akha.
Puak-puak minoriti di Thailand itu menetap di kawasan pergunungan yang hanya boleh diakses dengan berjalan kaki atau kenderaan pacuan empat roda.
Mereka dikenali dek keunikan kostum tradisional di samping mudah mesra dengan pelancong ketika bergambar atau menjual pelbagai produk kraf tangan.
Keunikan budaya dan tradisi masyarakat pribumi di kawasan pergunungan itu sememangnya menjadi tarikan kepada pelancong asing sejak berdekad-dekad lalu.
Resort di pergunungan
Malah, keadaan itu juga telah menyebabkan wujudnya eksploitasi dalam kalangan operator-operator pelancongan termasuk masalah penyalahgunaan dadah dan pelacuran. Sejak beberapa tahun kebelakangan ini, resort-resort mewah juga mulai dibina di kawasan itu.
Biarpun begitu, kawasan sekitarnya masih kekal asli dengan keindahan alam semula jadi yang menakjubkan.
Salah sebuah daripadanya ialah Akha Hill House, iaitu resort yang dikendalikan oleh puak Akha. Ia terletak kira-kira 22 kilometer di bahagian barat dan 1,500 kaki (140 meter) di atas Chiang Rai. Ia diuruskan sepenuhnya oleh ketua kampung puak itu, Apae Amor.
Menurut Apae, selain menjanjikan peluang pekerjaan kepada penduduk setempat, keuntungan resort itu juga disalurkan kepada penduduk khususnya bagi tujuan pendidikan.
Harganya tampak berbaloi. Bilik paling asas di resort itu ialah sekitar AS$10 semalam (RM30.7). Apa yang lebih penting, ia turut menawarkan pengangkutan percuma dari Chiang Rai menggunakan trak pikap.
Di samping jalan darat, pengunjung juga boleh menggunakan jalan air seperti yang saya lakukan. Saya menaiki sebuah bot panjang dari jeti di pinggir bandar Chiang Rai merentasi sungai Mae Kok selama beberapa jam.
Harganya sekitar AS$3.25 (RM10). Bagi yang mahu menyewa sebuah bot harganya mungkin lebih mahal namun, berbaloi kerana anda boleh berhenti di mana-mana sahaja.
Bot kemudiannya berhenti di kawasan padang hijau subur yang menempatkan ibu pejabat Taman Negara Lamnamkok. Destinasi saya seterusnya ialah sejauh lima kilometer dengan berjalan kaki melalui laluan berbukit.
Selepas lebih setengah jam berjalan, akhirnya saya menemui papan tanda yang menunjukkan arah ke Akha Hill House.
Seterusnya saya perlu berjalan melalui laluan sempit menuju ke kawasan padang yang menawarkan panorama menghadap Myanmar. Akhirnya, selepas mendaki dua puncak hutan dan turun merentasi ladang kopi dan dusun buah-buah, saya tiba di Akha Hill House.
Resort itu terletak di penghujung kampung, mengadap ke pergunungan Doi Hong. Sebahagian besar rumah penduduk masih bercirikan tradisional dan dibuat daripada buluh.
Terdapat pasangan pesara dari Amerika Syarikat yang menginap di situ. Apa yang mengagumkan, mereka juga secara sukarela mengajar subjek bahasa Inggeris kepada kanak-kanak di sekolah.
Kemudahan yang disediakan di resort itu bersifat kedesaan. Bilik saya yang berlantaikan kayu dan berdindingkan buluh tampak selesa dengan sebuah kipas meja, alat pemanas air dan kelambu di atas katil.
Peghuni Chiang Rai
Kedudukannya yang terletak di cerun curam dengan balkoni luas menawarkan pemandangan mendamaikan. Di samping bilik penginapan, resort itu juga mempunyai kafe yang menyediakan hidangan tempatan yang lazat.
Terdapat dua buah perkampungan di situ yang dihuni lebih 100 penduduk di yang terdiri daripada puak Akha dan kaum Cina. Mereka menetap di kawasan tebing sungai, lereng bukit sehingga ke ladang teh.
Sebahagian besar kaum Cina di situ merupakan golongan nasionalis yang berasal dari wilayah Yunnan, China yang melarikan diri ke negara-negara jiran sebaik sahaja komunis berkuasa.
|
|
Hari ini, pelancongan menjadi sumber pendapatan utama penduduk. Apae Amor dan beberapa penduduk lain terlibat sebagai pemandu pelancong. Antara perkhidmatan yang ditawarkan ialah aktiviti penjelajahan hutan, menunggang gajah, menaiki rakit, lawatan ke muzium, kuil dan lokasi-lokasi menarik di sekitar wilayah Chiang Rai.
Bagaimanapun, saya lebih selesa menghirup udara segar dan bersatu dengan alam semula jadi.
Antara tarikan yang terdapat di perkampungan itu ialah Air Terjun Huai Kaeo yang memakan masa 15 minit perjalanan dengan berjalan kaki.
Selepas puas bermain air dan berendam dalam air terjun yang dingin, pengunjung boleh mendaki sejauh 30 minit lagi bagi menyaksikan panorama desa yang menghijau di atas puncaknya.
Seperti sebahagian besar puak-puak lain di pergunungan itu, puak Akha berasal dari selatan China dan berhijrah ke Myanmar. Berbanding puak-puak lain yang berhijrah ke Thailand sejak ratusan tahun lalu, puak Akha mula berhijrah kira-kira 50 tahun lalu.
Puak Akha terkenal dengan keunikan dan keindahan pakaian tradisionalnya. Ia diserlahkan dengan kain bersulam berwarna-warni yang dihiasi perhiasan seperti manik, bulu, duit syiling dan sebagainya.
Walaupun jauh di pedalaman, Akha Hill House bukanlah lokasi percutian yang begitu terpisah jauh daripada dunia luar.
Ia merupakan lokasi menarik bagi pengunjung yang mahu bersantai dan menghabiskan percutian sambil dikelilingi alam semula jadi sambil mempelajari mengenai budaya masyarakat yang semakin terpinggir.
No comments:
Post a Comment
Tinggalkan Komen Anda Sini: